Κύπρος, το νησί του έρωτα και της Αφροδίτης.

Κύπρος, το νησί ανάμεσα σε 3 μεγάλες Ηπείρους…

Αρωματισμένο με δυόσμο και βασιλικό, χρωματισμένο με το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας και με το άγγιγμα της προστάτιδας του Αφροδίτης, Θεάς του έρωτα, το νησί αυτό, με τα πελώρια του βουνά, σμιλεμένα από τους μύθους του Διγενή Ακρίτα να φιλοξενούν τα Βυζαντινά του Μοναστήρια, είναι φτιαγμένο από ομορφιά, πέτρα και Ιστορία…

Αγαπημένο νησί του Σαίξπηρ, που εμπνεύστηκε τον Οθέλλο από τον Ενετό Διοικητή της Κύπρου Κριστόφορο Μορό. Ο “Πύργος του Μαυριτανού¨που δίνει το Μεσαιωνικό χρώμα στην Αμμόχωστο ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του φημισμένου αυτού Ενετού.

Αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι της ύπαρξης του νησιού, είναι ο ερωτισμός του. Γι αυτό και οι Αρχαίοι Έλληνες εμπνεύστηκαν τον μύθο της Θεάς του έρωτα και της ομορφιάς Αφροδίτης. Ο μύθος θέλει τον Κρόνο, γιο του Ουρανού, σε τσακωμό με τον πατέρα του να του κόψει τα γεννητικά του όργανα με το σπαθί του, ρίχνοντας τα στην θάλασσα. Ο αφρός τους γέννησε την Αφροδίτη, που αναδύθηκε μέσα σε ένα κοχύλι. Οι Ώρες την μετέφεραν στην κοντινή Κύπρο, όπου η πανέμορφη Θεά έζησε τον έρωτα της με τον Άδωνη.

Ο Θεός του πολέμου Άρης ζήλεψε και σκότωσε τον Άδωνη, για να την κάνει δική του. Η Αφροδίτη, πήγε στον Όλυμπο και απαίτησε να ξαναζωντανέψει ο Άδωνις. Οι Θεοί τον έκαναν να ζει την από την ¨Άνοιξη έως το Φθινόπωρο στον πάνω κόσμο σαν ζωντανός με την Αφροδίτη και τον υπόλοιπο μισό χρόνο στον Άδη με την Περσεφόνη.

Οι Αρχαίοι μας πρόγονοι λάτρευαν την Αφροδίτη ιδιαίτερα στην Κύπρο, αφιερώνοντας της πλήθος ιερών, κατάσπαρτων σε όλο το νησί, με ξεχωριστό το ιερό της Αφροδίτης της Πάφου με τους 100 βωμούς. Ο Ηρόδοτος χαρακτήρισε την λατρεία της Αφροδίτης “τον αίσχιντον των  νόμων”. Ιστορικός έγραψε: “Ουδαμού η λατρεία της Αφροδίτης αναπτύχθη με τόσας τελετάς και με τόσην ηδονήν και ακολασίαν, που χαρακτηρίχουν την Ανατολήν, με όσους εν Κορίνθω, Πελοποννήσω, Σικελία και Κύπρω”. Στην αρχαία ποίηση, ο λυρικός ποιητής Αλκμάν την ονομάζει “Νήσο του Πόθου”και “Ιμερτάν”.

Στις γιορτές προς τιμήν της Θεάς Αφροδίτης, οι ξένοι προσκυνητές αποβιβαζόταν στην παραλία της Πάφου όπου βρισκόταν ο Ναός και ξεκινούσε μια μεγαλοπρεπής παρέλαση με όργανα και τραγούδια, που θύμιζε τις πομπές των Αθηναίων προς τον Παρθενώνα. Στους χορούς επικρατούσε η “πρίλη”, όμοια με τον Κρητικό πυρρίχιο. Ραψωδοί τόνιζαν τα τραγούδια τους. Ποιητικοί και μουσικοί διαγωνισμοί, αθλητικοί αγώνες. Παζάρια γεμάτα εμπορεύματα – μυρωδικά, πορφύρες, χαλιά, δοχεία, αλάβαστρα από την Ελλάδα, την Φοινίκη, την Περσία και την Αίγυπτο ‘έλκυαν εμπόρους και προσκυνητές. Θυσίες χοίρων, κάπρων, κατσικιών σε ιδιαίτερους βωμούς γίνονταν παντού. Αλλά πάνω απ’όλα κυριαρχούσε ο τρόπος λατρείας μέσω ανταλλαγής πολλαπλών συντρόφων. Έτσι, η Αφροδίτη ονομάστηκε Πάνδημος…

Κύπρος απευθείας από Ηράκλειο