Τώρα θα μου πείτε, είναι αυτό ηθικό;

Η απάντηση των revenue managers των αεροπορικών εταιρειών και των ξενοδοχείων είναι οτι: Αφού πάντοτε υπάρχει ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που χάνουν την πτήση τους ή δεν έρχονται να ταξιδέψουν, γιατί να μην δόσουμε αυτές τις θέσεις σε άλλους που τις χρειάζονται; Αυξάνοντας μεν τα κέρδη μας, αλλά πάλι προς όφελος των καταναλοτών, αφού αυτό μας επιτρέπει να χαμηλώνουμε τελικά τις τιμές μας (λόγω ανταγωνισμού) προς κέρδος όλων;

Είναι το ίδιο που συμβαίνει με τις βαλίτσες.

Ημουν κάποτε σε μια ουρά για επιβίβαση και δυο επιχειρηματίες σχολίαζαν δυσμενώς το θέμα της χρέωσης βαλίτσας. Και οι δυο, είχαν μαζί τους μόνο χειραποσκευή. Τους είπα: Εγω προτιμώ να μην χρεώνομαι για κάτι που δεν χρειάζομαι, παρά να το χρεώνομαι άδικα.

Αυτή η τμηματοποίηση της αγοράς που κάνουν τώρα οι αεροπορικές εταιρίες, επιτρέπει τελικά στον ευαίσθητο στην τιμή πελάτη να πληρώσει αυτά που επιθυμεί, και σε αυτόν που θέλει περισσότερες συμπληρωματικές υπηρεσίες, να τις πάρει με την αντίστοιχη επιβάρυνση. Είναι μια win-win κατάσταση για όλους.

O ταξιδιώτης του σήμερα επιθυμεί μεγάλη ποικυλία υπηρεσιών, προσωποποιημένη εξυπηρέτηση και εύρος τιμών, που όλη αυτή η διαφοροποίηση του προσφέρει. Δείτε το λοιπόν από την θετική του πλευρά. Τα ταξίδια γίνονται όλο και πιό οικονομικά, είναι ένα είδος για όλους και θα τα χαρούμε σύντομα ξανά!