Οι Ελληνες “βάφτισαν” την Ιβηρική Χερσόνησο.
Με πτήση από Ηράκλειο χαρείτε τις ομορφιές και την ιστορία της Ισπανίας…
Οι Ίβηρες, όνομα που τους έδωσαν οι Ελληνες θαλασσοπόροι ήταν μια βερβέρικη φυλή που ανέπτυξαν τον πολιτισμό της Αλμερίας. Η Ιβηρική τέχνη οφείλει πολλά στην Ελληνική τεχνοτροπία των αγαλμάτων και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ιβηρικές πόλεις είχαν αναπτύξει ζωηρότατο εμπόριο με τους Ελληνες. Τα Κελτικά στίφη που εισέβαλαν τον 6ο αιώνα κατέστρεψαν τον πολιτισμό των Ιβήρων και μόνον τα απρόσιτα Πυρηναία διατήρησαν την καθαρότητα της φυλής και την πανάρχαια γλώσσα, στη σημερινή “Χώρα των Βάσκων”. Οι Κέλτες άφησαν ελεύθερους τους Ελληνες που ίδρυσαν 3 παραθαλάσσιες πόλεις. Ακόμη και το νόμισμα του 4ου αιώνα ήταν απομίμηση των Ελληνικών νομισμάτων. Μετά ήλθαν οι Καρχηδόνιοι και τέλος οι Ρωμαίοι, που χάρισαν 400 χρόνια ευημερίας στην Ισπανία και πολλά δημόσια έργα.
Η βαριά Ρωμαϊκή φορολογία οδήγησε τους Ισπανούς να καλωσορίσουν τους Βισιγότθους και κατόπιν τους Άραβες εισβολείς με αρχηγό τον Ταρίκ, ο οποίος το 711 μ.χ. διέπλευσε από την Μαροκινή ακτή στο Γιβραλτάρ.
Οι Αραβες άφησαν υπέρλαμπρα μνημεία πολιτισμού στην Ανδαλουσία
Οι Άραβες, παρ’ ότι είχαν έλθει σαν απόστολοι της νέας θρησκείας, αρκέστηκαν στην οικονομική εκμετάλλευση της περιοχής και έτσι πολλά Χριστιανικά κρατίδια κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους εφ΄όσον πλήρωναν του φόρους τους. Τέλος, τον 15ο αιώνα, μετά από πολλούς πολέμους, το τελευταίο Αραβικό χαλιφάτο έπεσε στα χέρια των Χριστιανών.
Ο Φερνάνδος και η Ισαβέλλα, ο Κολόμβος ο νέος δρόμος προς την Νέα Ήπειρο.
Οι δυο ισχυρότεροι ηγεμόνες της Ισπανίας, ο Φερδινάνδος της Αραγονίας και η Ισαβέλλα της Καστίλλης παντρεύτηκαν και ο γάμος τους έφερε την ενοποίηση της Ισπανίας σε ένα ισχυρό, συγκεντρωτικό κράτος. Η άριστη διάθεση των βασιλιάδων που μόλις είχαν καταλάβει το τελευταίο μαυριτανικό προπύργιο στη χώρα, έφερε το αποτέλεσμα που ο Χριστόφορος Κολόμβος ποθούσε τόσον καιρό : την άδεια για την αναζήτηση μιας νέας οδού προς τις Δυτικές Ινδίες.
Απέπλευσε τον Αύγουστο του 1492 και τελικά ανακάλυψε την Κούβα και αφού ανακάλυψε την Κούβα και άλλα νησιά της Καραϊβικής, επέστρεψε στα μέσα του 1493 στη Βαρκελώνη. Εκει έκανε ένα ζωντανό “σόου” μπροστά στους βασιλιάδες, παρουσιάζοντας το χρυσάφι, τα μπαχαρικά, τα εξωτικά πουλιά και ιθαγενείς σκλάβους εντυπωσιάζοντας με τους θησαυρούς της Νέας Γης.
Πως κερδίθηκε και πως χάθηκε ο Ισπανικός αποικιακός πλούτος.
Οι Ισπανοί πολεμιστές, οι καλύτεροι της Ευρώπης, είχαν εξελιχθεί στα 600 χρόνια που πολεμούσαν τους Άραβες, με άρτιο τεχνικό εξοπλισμό, μαχητικότητα και πολεμική πείρα. Μη έχοντας τι άλλο να κάνουν, αυτοί οι πολεμιστές σάλπαραν για να “αρπάξουν” τους θησαυρούς του Νέου κόσμου. Οι Πιζάρο, Κορτές, Ορελλάνα, και οι σύντροφοί τους, όλοι παλαίμαχοι του αραβικού πολέμου διέσχιζαν τον Ατλαντικό και έφερναν στην Ισπανία μυθώδη πλούτη. Ενώ όμως η ανακάλυψη της Αμερικής πρόσδεσε στην Ισπανία τεράστιο πλούτο και ισχύ, δεν μπόρεσε να τα διατηρήσει για μεγάλο διάστημα και άρχισε να παρακμάζει. Οι όγκοι του χρυσού και αργύρου κατασπαταλήθηκαν στην υπόλοιπη Ευρώπη τόσο γρήγορα όσο αποκτήθηκαν, χωρίς να επενδυθούν σε εξέλιξη των αγροτικών προϊόντων και βιομηχανοποίηση του Ισπανικού κράτους. Ο βαθύς καθολικισμός και τα μεγάλα “πρωτεία” που δόθηκαν στην εκκλησία οδήγησαν στην Ιερά εξέταση και τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα. Ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη βίωνε την ανάπτυξη της αναγέννησης, και τις παραγωγικές επενδύσεις, η Ισπανική ηγετική τάξη συνήθισε στην αργία. Όταν οι αποικίες αποτίναξαν την Ισπανική κυριαρχία, έληξε η ιστορική φάση της Ισπανικής αποικιακής αυτοκρατορίας και τα σκήπτρα παρήλθαν στους Γάλλους και στους Εγγλέζους. Το χαριστικό πλήγμα επήλθε με την τραγική ήττα της Ισπανικής τεράστιας αρμάδας του Φίλιππου του Β’ που συνετρίβη από τους θαλασσόλυκους της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας.
Ο εμφύλιος πόλεμος
Η μάχη των προοδευτικών και οπισθοδρομικών δυνάμεων της Ισπανίας συνεχίστηκε, καταλήγοντας στον εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) με την νίκη των συντηρητικών και την επιβολή του χουντικού καθεστώτος του Φράνκο (1892-1975).