Σαν Σεμπαστιάν – Μπιλμπάο – Βαρκελώνη

Φαγητό και ποτό στην Βαρκελώνη

Mπαρόκ μπαράκια, τάπος, κρασί και…Βάσκοι.

Μια βόλτα στην Carrier de Moncada το βραδακι μπορεί να γίνει τόσο απολαυστική όσο η περιήγηση στα αξιοθέατα την ημέρα. Επισκευθείτε το μπαρ Al Xampanyet στον αρ.22, για να απολαύσετε τα γευστικά τάπος (μεζεδάκια των μπαρ) με ένα ποτήρι cava (Ισπανική σαμπάνια-αφρώδες κρασί). Μετά τις 10.00 μμ. δοκιμάστε το διπλανό μπαρόκ Palau Dalmases για ένα ακριβό κρασί ή κάποιο κοκτέιλ με ζωντανή κλασική μουσική σε μια σάλα του 18ου αιώνα. Αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικά εκλεπτισμένο ή ακριβό, προσπεράστε το και βρεθείτε στο Πολιριστικό κέντρο Euskal Etxea για μια γεύση από την χώρα των Βάσκων, με παραδοσιακά τάπας, μηλίτη κσαι ντόπιο λευκό κρασί (txacoli).

Το καλύτερο ψάρι της πόλης

θα το βρείτε στην προκυμαία, στο Μολ ντελς Πασκοδόρς, (Μόλο των ψαράδων) όπου δενει ο πολυάριθμος αλιευτικός στόλος της Βαρκςελώνης, στο παραλιακό πεζοδρόμιο Passeing de Joan de Borbo, που ειναι γεμάτο με εστιατόρια θαλασσινών, που περιβάλλουν τις παλιές αποθήκες του λιμανιού που στεγάζουν σήμερα το Μουσείο Καταλανικής Ιστορίας. Εστιατόρια απο τα ποιο ακριβά στα ποιο οικονομικά : TORRE D’ALTA MAR, CAN SOLE, SET PORTES, AGUA, ELS PESCADORS, SUQUET DE L’ALMIRALL

Εστιατόρια

Καλό ειναι να κάνετε κράτηση πριν πάτε κάπου, ιδιαίτερα μεταξύ Πέμπτης και Κυριακής. Το μεσημεριανό σερβίρεται 14.00-16.00 και το δείπνο μετά τις 21.00, πολές κουζίνες όμως κλείνουν στις 23.00. Κατά παράδοση, το καταλανικό γεύμα αποτελείται από ορεκτικό, πρώτο και κύριο πιάτο (προτιμήστε την παραδοσιακή παέλια με ψαρικά, κρέας ή και τα δυο μαζί, με καρυκεύματα και ρύζι, ένα πιάτο που έχει τις ρίζες του στη Βαλένθια και κατέληξε να αποτελεί κατ’εξοχήν Ισπανική νοστιμιά). Τα παρακάτω εστιατόρια στην κεντρική περιοχή Λα Ραμπλα ξεκινουν απο τα ακριβώτερα στα ποιο οικονομικά. CA L’ISIDRE, CASA LEOPOLDO, RITA BLUE, EL CONVENT.

Αγορές στην Βαρκελώνη

Αγορές με στύλ…

Η Ισπανική πρωτεύουσα του στυλ, η Καταναλονική Πριγκιπισσα, διαθέτει καταστήματα για κάθε γούστο και βαλάντιο. Θα βρείτε τοπικές υπαίθριες αγορές Els Encants  (όπως στο μοναστηράκι), σπουδαίες ευκαιρίες σε μαγαζιά με αντίκες στο Μπάρι Γκότικ, στην περιοχή Carrer de Moncada για ιδιοτικές γκαλερί.

Ρούχα

Αν ήλθατε στη Βαρκελώνη, ενώ προτιμούσατε να πάτε για ψώνια στην Ιταλία, μην στεναχωριέστε, γιατί εδώ υπάρχουν όλα τα μεγάλα ονόματα της Ιταλικής μόδας : Αrmani, Versage, Gucci, Benetton. Ποιο προσιτές αλυσίδες καταστημάτων είναι οι : Adolfo Dominguez, Antonio Miro, Custo Barcelona, Mango, Roser-Francesc, Zara.

Πολυκαταστήματα

Η μεγαλύτερη εθνική αλυσίδα El Corte Ingleς με το κεντρικό της κατάστημα να καταλαμβάνει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στην ανατολική πλευρά της ποιο κεντρικής πλατείας Plaza de Catalunya. Στην ίδια πλατεία υπάρχει ακόμη ένα εμπορικό κέντρο που στεγάζει πολλά καταστήματα, το Triangle. To Finac για δίσκους και βιβλία. Το ωραιότερο από τα υπόλοιπα εμπορικά κέντρα της Βαρκελώνης είναι το Diagonal και το ποιο διακριτικό το Bulevard Rosa.

Τι αξίζει να δείτε στην Βαρκελώνη :

Λα Ράμπλα, το σαλόνι της Βαρκελώνης.

Από ψηλά μοιάζει με ένα καταπράσινο κυματιστό ποταμό, με έναν φαρδύ πεζόδρομο που ξεκινά από κεντρική πλατεία Πλάζα ντε Καταλούνια και καταλίγει στο παλιό λιμάνι. Χωρίζεται σε 5 τμήματα και οι ντόπιοι περπατούν αυτό το τόσο δημοφιλές “θέατρο του δρόμου” πάνω απο ένα αιώνα, κουβεντιάζουν, χαζεύουν στις βιτρίνες και χώνονται σε κάποιο καφέ για να περάσουν την ώρα τους με φίλους. Στα δυτικά της Λα Πάμπλα βρίσκεται η συνοικά Ελ Παβάλ, με την γειτονιά των “κόκκινων φαναριών” και το Μπάρι Τσινές, την Κινέζικη συνοικία. Η κατασκευή του MACBA, του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης αλλά και πολλών γκαλερί έδωσαν μια νέα πνοή στην περιοχή.

και άλλα ενδιαφέροντα της περιοχής :

• Μέγαρο Αντιβασίλισσας
• Μερκάτ ντε λα Μποκερία
• Ερωτικό Μουσείο
• Γκραν Τεάτρ ντελ Λισέου

Λα Σαγράδα Φαμίλια

Οπως οι μεγάλοι Γοτθικοί Ναοί, η Σαγράδα Φαμίλια χτίζεται έδω και πάνω από έναν αιώνα. Παρά τις συχνές καθυστερήσεις, ο μοντερνιστικός αυτός ναός συνεχίζεται να υψώνεται προς τον ουρανό, με αργούς, έστω, ρυθμούς, 94 χρόνια μετά τον θάνατο του ανθρώπου που τον ενέπνευσε, του ιδιοφυή αρχιτέκτονα της Βαρκελώνης Αντόνιο Γκαουντί. Τα πρωτότυπα σχέδια και οι ηλεκτρονικές προσομοιώσεις βοήθησαν τους σύγχρονους αρχιτέκτονες να ολοκληρώσουν αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα και να σχηματίσουν μια πλήρη εικόνα της πρόσοψης της δόξας, όπως την είχε φανταστεί ο Γκαουντί.  Μοιάζει με το εσωτερικό κάποιου φανταστικού σπηλαίου, η πρόσοψη της γέννησης που είχε σχεδόν ολοκληρωθεί όταν πέθανε ο Γκαουντί το 1926. Οι 4 πύργοι σε κάθε πρόσοψη συμβολίζουν τους 12 αποστόλους. Η μπρούτζινη πόρτα στην πρόσοψη του Θείου Πάθους είναι σκαλισμένη με 8000 γράμματα από μια σελίδα του ευαγγελίου και κάτω από την εκκλησία, υπάρχει μια μεγάλη κρύπτη όπου στεγάζεται το Μουσείο Γκαουντί, ανάμεσα στην πρόσοψη της γέννησης και αυτής του Θείου Πάθους. Για να δείτε την εκκλησία καλύτερα να έχετε ήδη εισιτήριο που θα προμηθευθείτε από το internet, ή να συμμετέχετε σε μια από τις εκδρομές μας, όπου η είσοδος σας είναι ήδη εξασφαλισμένη.

Ένας περίπατος στον μοντερνισμό.

Ένας περίπατος γύρω από την συνοικία Λ’Εισάμπλ είναι μια περιπέτεια στον μοντερνισμό.Αρκεί να παρατηρήσετε το εξωτερικό των κτηρίων για να αντιληφθείτε πόσο εκλεκτά ήταν τα γούστα εκείνης της σύντομης αλλά τόσο εκκεντρικής περιόδου. Η Κάζα Κολβέτ, που κτίστικε από τον Γκαουντί το 1866, ένα σπίτι που αφήνει μια γεύση μπαρόκ, στην γωνιά του δρόμου οι Κάζες Καμπότ, έργο του Τζοζέπ Βιλασέκα, ο επιβλητικός όγκος της Κάζα Πασκουάλ, σχέδιο του Ενρίκ Σανιέρ Βιλαβέκια, οι γοτθικής έμπνευσης με γαλλικές επιρροές Κάζες Ροκαμόρα των αδελφών Τζοακίμ, η Μεσαιωνικού τύπου Κάζα Βούδα Μορφά και η κομψή πρόσοψη της Κάζα Ενρίκο Μπατλό θα σας συναρπάσουν.

Νταλί & ντελίριο.

Το πρόσωπο του με το περίεργο μουστάκι σας είναι σίγουρα γνωστό από το φιλμ Casa de Papel, καιρός να γνωρίσετε τον πραγματικό ζωγράφο Σαλβαδόρ Νταλί (1904-1989). Ο Νταλί επηρεασμένος από την διδασκαλία του Φρόιντ περί ερωτισμού και υποσυνείδητου  στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο εκκεντρικός αυτός ζωγράφος ασπάστηκε το σουρεαλιστικό κίνημα του Παρισιού και ρίχτηκε στην ποιο παράλογη περίοδο της καλλιτεχνικής του ζωής. Επιφέροντας παραισθήσεις στον εαυτό του δημιουργούσε με απίστευτη λεπτομέρεια εκκεντρικά διαστρευλωμένες εικόνες. Έντονα ερωτικοί, ενίοτε βίαιοι, αλλά πάντα συνταρακτικοί, οι πίνακες του μετέφεραν καθημερινούς ανθρώπους σε έναν κόσμο παραλόγου. Έγινε γνωστός στις ΗΠΑ όπου η τέχνη του έγινε δημοφιλής και εκείνος την καλλιέργησε με εσκεμμένη εκκεντρικότητα, με στόχο την δημοσιότητα και το χρήμα. Τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην γενέτηρά του, το Φιγκέρες, αποτραβηγμένος από τον κόσμο στο Τόρε Γκαλατέα, τον πύργο που αγόρασε μαζί με το παλιό θέατρο. Μετέτρεψε το θέατρο σε Μουσείο του έργου του και το περιέγραψε ως ένα “γιγάντιο σουρεαλιστικό αντικείμενο”.  Μια επίσκεψη στο θέατρο-Μουσείο Νταλί είναι σίγουρα μια ανεπανάληπτη καλλιτεχνική εμπειρία.

Οι Ταυρομαχίες.

Ενα ποπνηκτικό απομεσήμερο καλοκαιριού… Ενα φανατικό πλήθος συνοστίζεται στην είσοδο της αρένας για την ταυρομαχία (κορίδα) στα Ισπανικά. Σε λίγο, ο τορέρο (ταυρομάχος), που φιλοδοξεί να γίνει κάποτε μανταδόρ (δολοφόνος), θα μπει στην αρένα μαζί με τους άλλους δυο μανταδόρ και τους κοναδρίγιας τους (ομάδες ταυτομάχων) για να αναμετρηθεί με 6 τόρος μπράβος (ταύρους αγώνα) σε μια μάχη μέχρι το θάνατο. Το άθλημα αυτό χρονολογείται από την Ρωμαική εποχή και ο ταυρομάχος είναι σαν τον μποξέρ. Αποκτά δόξα και χρήμα μέσα από τη φυσική υπεροχή και την επίδειξη δύναμης.

Παλάου ντε λα Μούσικα Καταλάνα

Το Παλάου ντε λα Μούσικα Καταλάνα ή Το Παλάτι της Καταλόνικης μουσικής έιναι μια αίθουσα συναυλιών και βρίσκεται στο τμήμα της παλιάς Βαρκελώνης γνωστό ως Casc Antic.
Σχεδιασμένο σε μοντέρνο Καταλονιακό στυλ από τον αρχιτέκτονα Lluis Domenech I Montaner,
χτίστικε από το 1905 έως το 1908 για την Ορφεό Καταλά, μια χωροδιακή κοινώνια που ήταν
ηγετική δύναμη στο πολιτιστικό κίνημα Ranaixenca ( Καταλανική αναγέννηση ). Η αίθουσα
συναυλιών είναι χωρίς υπερβολή μια από τις πιο όμορφες στον κόσμο. Φιλοξενεί περίπου 2.200
άτομα και είναι το μόνο αίθριο στην Ευρώπη που φωτίζεται κατά την διάρκεια της ημέρας με
φυσικό φως. Η αρχιτεκτονική διακόσμηση στην αίθουσα είναι ένα αριστούργημα
δημιουργικότητας και φαντασίας, όμως όλα έχουν εξεταστεί προσεκτικά για τη χρησιμότητά τους
στην παρουσίαση της μουσικής. Η αίθουσα δεν είναι θέατρο, επειδή τα τεράστια γλυπτά που
πλαισιώνουν τη σκηνή καθιστούν τη χρήση σκηνικών αδύνατη. Ομοίως, παρόλο που ένα
ευγενές όργανο σωληνώσεων χαρίζει την περιοχή που μοιάζει με αψίδα πάνω και πίσω από τη
σκηνή, η αίθουσα δεν είναι εκκλησία.

Γκόθικ Κουόρτερ

Γκόθικ Κουόρτερ ονομάζεται το κέντρο της παλιάς πόλης της Βαρκελώνης. Εκτείνεται από τη La
Rambla έως τη Via Laietana και από τη μεσογειακή παραλία μέχρι τη Ronda de Sant Pere.
Είναι μέρος της συνοικίας Ciutat Vella. Η συνοικία περιλαμβάνει τα παλαιότερα μέρη της πόλης,
τα ερείπια του ρωμαικού τοίχους της πόλης και αξιοσημείωτα μεσαιωνικά αξιοθέατα. Ένα
μεγάλο μέρος της περιοχής πάντως χρονολογείται στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου
αιώνα. Το κύρια χαρακτηριστικά της συνοικίας είναι τα παλαιά κτίρια, τα στενά δρομάκια και η
απουσία της κυκλοφορίας με όχημα αν και επιτρέπεται η είσοδος σε ταξί. Τα περισσότερα
σημεία είναι μόνο για πεζούς και είναι κτισμένα σαν ένας λαβύρινθος από στρογγυλούς δρόμους
και κρυφές πλατείες. Μερικά από τα πιο γνωστά αξιοθέατα στο Γκόθικ Κουόρτερ είναι:
-Ο γοτθικός καθεδρικός ναός που είναι η πύλη προς την καρδιά της Βαρκελώνης, που βρίσκεται
ανάμεσα στη Βίλα Laietana και τη La Rambla.
-Την οδό Bisbe Irurita. Αυτό το πανέμορφο μονοπάτι οδηγεί από τον καθεδρικό ναό στην
πλατεία Sant Jaume, με μια από τις πιο φωτογραφικές γέφυρες στη Βαρκελώνη.
-Η εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Πι. Με έναν πύργο ύψους 54 μέτρων (που μπορεί να δει
κανείς από την La Rambla) είναι μία από τις πιο απίστευτες κατασκευές της γειτονιάς.
-Η πλατεία Sant Jaume. Διαθέτει το δημαρχείο και κτίρια της κυβέρνησης

Βασιλική Σάντα Μαρία Ντελ Μαρ

Η βασιλική της Αγίας Μαρίας ήταν αρχικά ένα μικρό παρεκκλήσι χτισμένο κοντά στη θάλασσα
τον 13ο αιώνα πιθανότατα από μια μικρή χριστιανική κοινότητα. Αυτή η κοινότητα μεγάλωσε
πολύ γρήγορα, δημιουργώντας έτσι μια πόλη γνωστή για τις εμπορικές συναλλαγές της καθώς
και την κατασκευή πλοίων αλλά και τα εργαστήρια της. Αυτή η περίοδος απαίτησε μια εκκλησία
με πολύ πιο εντυπωσιακές διαστάσεις από εκείνη που ήδη υπήρχε. H εκκλησιαστικές αρχές
στήριξαν την πρωτοβουλία, οι έμποροι δώρισαν χρήματα για την υπόθεση και ο βασιλιάς
Πέρρες ο δεύτερος έδωσε άδεια να εξάγει πέτρα από το λατομείο και να χρησιμοποιηθεί για να
χτηστεί η σημερινή εκκλησία. Το έργο είχε ολοκληρωθεί μέχρι το 1384, όμως μια φωτιά που
ξέσπασε το 1836 και έκαιγε την εκκλησία για 11 μέρες συνεχόμενα είχε ως αποτέλεσμα την
καταστροφή του μπαρόκ βωμού, όλων των οικονονών και του ιστορικού αρχείου. Η φωτιά δεν
έφτασε υπερβολικά ψηλά οπότε διασώθηκαν οι τοίχοι, οι κίωνες και μερικά από τα παράθυρα
στο πάνω επίπεδο. Η αποκατάσταση της ζημιάς στα νεότερα χρόνια έχει δώσει περισσότερη
έμφαση στον γοτθικό και νηφάλιο ύφος της εκκλησίας.

Τα συντριβάνια της Βαρκελώνης

H Ιστορία της Ισπανίας με λίγα λόγια…

Οι Ελληνες “βάφτισαν” την Ιβηρική Χερσόνησο.

Οι Ίβηρες, όνομα που τους έδωσαν οι Ελληνες θαλασσοπόροι ήταν μια βερβέρικη φυλή που ανέπτυξαν τον πολιτισμό της Αλμερίας. Η Ιβηρική τέχνη οφείλει πολλά στην Ελληνική τεχνοτροπία των αγαλμάτων και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ιβηρικές πόλεις είχαν αναπτύξει ζωηρότατο εμπόριο με τους Ελληνες. Τα Κελτικά στίφη που εισέβαλαν τον 6ο αιώνα κατέστρεψαν τον πολιτισμό των Ιβήρων και μόνον τα απρόσιτα Πυρηναία διατήρησαν την καθαρότητα της φυλής και την πανάρχαια γλώσσα, στη σημερινή “Χώρα των Βάσκων”. Οι Κέλτες άφησαν ελεύθερους τους Ελληνες που ίδρυσαν 3 παραθαλάσσιες πόλεις. Ακόμη και το νόμισμα του 4ου αιώνα ήταν απομίμηση των Ελληνικών νομισμάτων. Μετά ήλθαν οι Καρχηδόνιοι και τέλος οι Ρωμαίοι, που χάρισαν 400 χρόνια ευημερίας στην Ισπανία και πολλά δημόσια έργα.

Η βαριά Ρωμαϊκή φορολογία οδήγησε τους Ισπανούς να καλωσορίσουν τους Βισιγότθους και κατόπιν τους Άραβες εισβολείς με αρχηγό τον Ταρίκ, ο οποίος το 711 μ.χ. διέπλευσε από την Μαροκινή ακτή στο Γιβραλτάρ.

Οι Αραβες άφησαν υπέρλαμπρα μνημεία πολιτισμού στην Ανδαλουσία

Οι Άραβες, παρ’ ότι είχαν έλθει σαν απόστολοι της νέας θρησκείας, αρκέστηκαν στην οικονομική εκμετάλλευση της περιοχής και έτσι πολλά Χριστιανικά κρατίδια κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους εφ΄όσον πλήρωναν του φόρους τους. Τέλος, τον 15ο αιώνα, μετά από πολλούς πολέμους, το τελευταίο Αραβικό χαλιφάτο έπεσε στα χέρια των Χριστιανών.

Ο Φερνάνδος και η Ισαβέλλα, ο Κολόμβος ο νέος δρόμος προς την Νέα Ήπειρο.

Οι δυο ισχυρότεροι ηγεμόνες της Ισπανίας, ο Φερδινάνδος της Αραγονίας και η Ισαβέλλα της Καστίλλης παντρεύτηκαν και ο γάμος τους έφερε την ενοποίηση της Ισπανίας σε ένα ισχυρό, συγκεντρωτικό κράτος. Η άριστη διάθεση των βασιλιάδων που μόλις είχαν καταλάβει το τελευταίο μαυριτανικό προπύργιο στη χώρα, έφερε το αποτέλεσμα που ο Χριστόφορος Κολόμβος ποθούσε τόσον καιρό : την άδεια για την αναζήτηση μιας νέας οδού προς τις Δυτικές Ινδίες.

Απέπλευσε τον Αύγουστο του 1492 και τελικά ανακάλυψε την Κούβα και αφού ανακάλυψε την Κούβα και άλλα νησιά της Καραϊβικής, επέστρεψε στα μέσα του 1493 στη Βαρκελώνη. Εκει έκανε ένα ζωντανό “σόου” μπροστά στους βασιλιάδες, παρουσιάζοντας το χρυσάφι, τα μπαχαρικά, τα εξωτικά πουλιά και ιθαγενείς σκλάβους εντυπωσιάζοντας με τους θησαυρούς της Νέας Γης.

Πως κερδήθηκε και πως χάθηκε ο Ισπανικός αποικιακός πλούτος.

Οι Ισπανοί πολεμιστές, οι καλύτεροι της Ευρώπης, είχαν εξελιχθεί στα 600 χρόνια που πολεμούσαν τους Άραβες, με άρτιο τεχνικό εξοπλισμό, μαχητικότητα και πολεμική πείρα. Μη έχοντας τι άλλο να κάνουν, αυτοί οι πολεμιστές σάλπαραν για να “αρπάξουν” τους θησαυρούς του Νέου κόσμου. Οι Πιζάρο, Κορτές, Ορελλάνα, και οι σύντροφοί τους, όλοι παλαίμαχοι του αραβικού πολέμου διέσχιζαν τον Ατλαντικό και έφερναν στην Ισπανία μυθώδη πλούτη. Ενώ όμως η ανακάλυψη της Αμερικής πρόσδεσε στην Ισπανία τεράστιο πλούτο και ισχύ, δεν μπόρεσε να τα διατηρήσει για μεγάλο διάστημα και άρχισε να παρακμάζει. Οι όγκοι του χρυσού και αργύρου κατασπαταλήθηκαν στην υπόλοιπη Ευρώπη τόσο γρήγορα όσο αποκτήθηκαν, χωρίς να επενδυθούν σε εξέλιξη των αγροτικών προϊόντων και βιομηχανοποίηση του Ισπανικού κράτους. Ο βαθύς καθολικισμός και τα μεγάλα “πρωτεία” που δόθηκαν στην εκκλησία οδήγησαν στην Ιερά εξέταση και τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα. Ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη βίωνε την ανάπτυξη της αναγέννησης, και τις παραγωγικές επενδύσεις, η Ισπανική ηγετική τάξη συνήθισε στην αργία. Όταν οι αποικίες αποτίναξαν την Ισπανική κυριαρχία, έληξε η ιστορική φάση της Ισπανικής αποικιακής αυτοκρατορίας και τα σκήπτρα παρήλθαν στους Γάλλους και στους Εγγλέζους. Το χαριστικό πλήγμα επήλθε με την τραγική ήττα της Ισπανικής τεράστιας αρμάδας του Φίλιππου του Β’ που συνετρίβη από τους θαλασσόλυκους της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας.

Ο εμφύλιος πόλεμος

Η μάχη των προοδευτικών και οπισθοδρομικών δυνάμεων της Ισπανίας συνεχίστηκε, καταλήγοντας στον εμφύλιο πόλεμο (1936-1939) με την νίκη των συντηρητικών και την επιβολή του χουντικού καθεστώτος του Φράνκο (1892-1975).

Η Βαρκελώνη του σήμερα, μια ζωή…παράνυφος, που κλέβει όμως την παράσταση!

Σαν μια ζηλιάρα μεγάλη αδελφή, βλέπει την μικρότερη της Μαδρίτη να λάμπει με τους φόρους και τα πλούτη της Καταλονίας. Με την επιστροφή της δημοκρατίας και την παραχώρηση πολλών εξουσιών στις επαρχίες της χώρας, η Βαρκελώνη επιτέλους ανέκτησε τον έλεγχο του πεπρωμένου της που είχε στερηθεί από το 1714. Από τότε, η διαμάχη με την Μαδρίτη συνεχίζεται αμείωτη. Η Βαρκελώνη βρίσκεται σε προστριβή για να κερδίσει μεγαλύτερο πολιτικής και φορολογικής δύναμης από την πολιτική εξουσία. Η πόλη άλλαξε μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1990. Με σωστή διαχείριση των οικονομικών της πόρων, έδωσε προστιθέμενη αξία στην παγκόσμια φήμη της, κέρδισε τις καρδιές των Ευρωπαίων επισκεπτών και η Καταλονή πριγκίπισσα θεωρείται σήμερα μια από τις ποιο δημοφιλείς  Μεγαλουπόλεις τις Ευρώπης.